In 1893 wordt in Zutphen een telefooncentrale van Ericsson met stoppen en koorden in bedrijf gesteld (107 geabonneerden). Dit is de oudst bekende centrale die door LM Ericsson in Nederland is geleverd. Het net wordt geëxploiteerd door een particulier maatschappijtje, dat aanleg en onderhoud uitbesteedt aan de Nederlandsche Bell-Telephoon Maatschappij. In 1897 zijn de modernste Ericsson multipelcentrales al geïnstalleerd in de netwerken voor de steden Groningen, Dordrecht, Haarlem en Utrecht. In 1903 wordt in Den Haag bij de Gemeentelijke Telefoondienst de eerste Ericsson multipelcentrale volgens het centraal-batterij (CB) systeem in dienst gesteld met een capaciteit van 3.450 aansluitingen. Dit systeem is een wereldprimeur.
Met de handbediende centrales en leveringen aan verschillende particuliere en gemeentelijke netwerkexploitanten is Ericsson in heel Nederland doorgedrongen.

In 1927 alle particuliere netwerken verdwenen en is de exploitatie overgenomen door het Rijk.
Wanneer automatische telefooncentrales hun intrede doen, ontstaat er een verdeling tussen de toonaangevende leveranciers, waarbij Ericsson is aangewezen op het gebied van de Gemeentelijke Telefoondienst in Rotterdam.

In 1923 wordt de eerste automatische centrale ter wereld van de firma Ericsson uit Stockholm, uitgerust met de later zo bekende 500-kiezers (pannenkoek), in dienst genomen aan de Korenaarstraat te Rotterdam. Dit mechanische en onverwoestbare systeem zal meer dan 50 jaar in diverse centrales blijven draaien.

In 1951 worden de eerste kleinere systemen met een kruisschakelaar (ARK) geïntroduceerd in gebieden als Middelharnis, Spijkenisse en Oud-Beijerland. Een jaar later volgde een districtscentrale in Rotterdam (ARM). De lokale ARF-centrales volgen in 1958. Vanaf 1961 wordt groot gedeelte van het materiaal voor deze centrales geassembleerd in de fabrieken in Rijen. Na de introductie van het AXE-systeem worden de ARF-centrales geleidelijk vervangen. In 1992 wordt de laatste ARM centrale in Rotterdam, na 40 jaar trouwe dienst, uit dienst genomen.

In 1971 heeft Rotterdam een wereldprimeur door de indiensstelling van de eerste processor gestuurde telefooncentrale ter wereld, de AKE13, de districtscentrale DC2A in Rotterdam-Waalhaven. Het systeem is dubbel uitgevoerd met fysiek gescheiden programma en data geheugens die via een multiplexor kunnen communiceren. Het geheugen bestaat uit ringkern. De centrale wordt in 1987 vervangen door AXE.

In 1977 beslist PTT dat zij zich, voor de toekomstige uitbreiding en modernisering van het Nederlandse telefoonnet, zal beperken tot de systemen die door Philips Telecommunicatie-industrie te Hilversum en Ericsson Telefoonmaatschappij te Rijen worden aangeboden, waarna in 1978 AXE geïntroduceerd kan gaan worden in districten Rotterdam, Goes en Breda. De eerste AXE-centrale wordt in 1980 in Middelburg in dienst gesteld. In vervolg van de beslissing van PTT wordt in Zwijndrecht een Software-ontwikkel-groep opgericht. Vanaf 1981 wordt de AXE volledig digitaal uitgevoerd. De eerste digitale AXE-centrale voor internationaal verkeer gaat in 1984 in Amsterdam in dienst en in Rotterdam volgt in 1984 de Service-06 centrale. Vanaf 1986 worden in het gehele land AXE-centrales opgeleverd.

In 1997 tekent Ericsson een contract met Telfort voor het leveren van het complete netwerk voor spraakverkeer, met in het hart van de infrastructuur de AXE-switch, waarop verschillende intelligente netwerkdiensten zullen gaan draaien.